شناسایی منبع نوری عجیب در کیهان!!

تحقیقات گسترده از فضای بین کهکشان ها که با هیلیوم و هیدروژن به هم متصل شده اند می تواند دقیقا بعنوان سنجش نور استفاده شوند. تحقیق اخیری که در مجله اختر فیزیک  توسط نیل کتز اختر فیزیکدان دانشگاه ماساچوست منتشر شده، نشان می دهد نوری که از کهکشان های شلوغ و اختروش ها منتشرمی شود، به حد کافی برای توضیح مطالعات هیدروژن کیهانی موثر نیست و در نتیجه تفاوت مقیاسی ۴۰۰ درصدی ایجاد می کند.

هیجان انگیز ترین امکان این است که فوتون های ناپیدا از یک منبع جدید عجیب و غریب منتشر می شوند که از کهکشان ها، اختروش ها و هیچ منبع نوری دیگری گسیل نمی شوند. ماده مرموز تاریک که کهکشان ها را در کنار هم نگه می دارد هم بطور مستقیم قابل مشاهده نیست و خود آن نیز می تواند نابود کننده باشد و در نهایت می تواند مسئول این نور اضافی باشد، زمانی که از نابودی ماده تاریک حرف می زنیم این یک بحران واقعی است.

نمی دانیم که دقیقا اندازه ی بزرگ ۴۰۰ درصدی، اشتباه است یا خیر؟ اما دانشمندان بدنبال پاسخ آن هستند و هنوز مطمئن نیستند با چه منبع نوری در کیهان روبرو هستیم. همانند این است که شما یک اتاق بزرگ و درخشان داشته باشید ولی به هر طرف که نگاه می کنید لامپ های چهل واتی را می بینید. یکی از دانشمندان گفت همه ی این نور از کجا می آید؟ این از آمار ما خارج است، عجیب است که این عدم تطابق فقط در جهان نسبتا نزدیک ما مشاهده شده است. زمانی که دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ها روی کهکشان هایی با فاصله ی میلیاردها سال نوری متمرکز می شوند و گذشته کیهان را می بینند، هرچیزی که در این نقطه از جهان اضافه شده ، این حقیقت را بازگو می کند که پازل اولیه دانشمندان از جهان برهم خورده است.

این نور عظیم شامل فوتون های فرابنفش با انرژی بالا است که قادر به تبدیل اتم های هیدروژن خنثی به یون های باردار الکتریکی میباشد. منبع شناخته شده برای یونیزه کردن فوتون ها اختروش ها میباشند که از گازهای داغ سیاهچاله های بسیار بزرگ که جرمی میلیون ها برابر جرم خورشید ما دارند ایجاد می شوند. مشاهدات فوتون های نوری ستاره های جوان نشان می دهد که این فوتون ها توسط گازها در کهکشان میزبانشان جذب می شوند و تعداد اختروش های شناخته شده کمتر از مقداری است که این نور مورد نیاز را ایجاد کنند.

این عدم تطابق از مقایسه شبیه سازی کامپیوتری شرایط گازهای بین کهکشانی با آنالیز داده های تلسکوپ فضایی هابل بدست آمده است. این شبیه سازی با داده های ما از جهان اولیه به زیبایی مطابقت دارد. یکی از محققان از دانشگاه کلورادو گفت امکان دارد که شبیه سازی ها با واقعیت منطبق نباشد که این بسیار شگفت انگیز است، زیرا هیدروژن بین کهکشانی جزء جهانی است که ما فکر می کنیم آن را به خوبی درک کرده ایم و در غیر این صورت باید نظریه ای جدید برای آن ارائه شود.

هیجان انگیز ترین امکان این است که فوتون های ناپیدا از یک منبع جدید عجیب و غریب منتشر می شوند که از کهکشان ها، اختروش ها و هیچ منبع نوری دیگری گسیل نمی شوند. ماده مرموز تاریک که کهکشان ها را در کنار هم نگه می دارد هم بطور مستقیم قابل مشاهده نیست و خود آن نیز می تواند نابود کننده باشد و در نهایت می تواند مسئول این نور اضافی باشد، زمانی که از نابودی ماده تاریک حرف می زنیم این یک بحران واقعی است.

نمی دانیم که دقیقا اندازه ی بزرگ ۴۰۰ درصدی، اشتباه است یا خیر؟ اما دانشمندان بدنبال پاسخ آن هستند و هنوز مطمئن نیستند با چه منبع نوری در کیهان روبرو هستیم. همانند این است که شما یک اتاق بزرگ و درخشان داشته باشید ولی به هر طرف که نگاه می کنید لامپ های چهل واتی را می بینید. یکی از دانشمندان گفت همه ی این نور از کجا می آید؟ این از آمار ما خارج است، عجیب است که این عدم تطابق فقط در جهان نسبتا نزدیک ما مشاهده شده است. زمانی که دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ها روی کهکشان هایی با فاصله ی میلیاردها سال نوری متمرکز می شوند و گذشته کیهان را می بینند، هرچیزی که در این نقطه از جهان اضافه شده ، این حقیقت را بازگو می کند که پازل اولیه دانشمندان از جهان برهم خورده است.

این نور عظیم شامل فوتون های فرابنفش با انرژی بالا است که قادر به تبدیل اتم های هیدروژن خنثی به یون های باردار الکتریکی میباشد. منبع شناخته شده برای یونیزه کردن فوتون ها اختروش ها میباشند که از گازهای داغ سیاهچاله های بسیار بزرگ که جرمی میلیون ها برابر جرم خورشید ما دارند ایجاد می شوند. مشاهدات فوتون های نوری ستاره های جوان نشان می دهد که این فوتون ها توسط گازها در کهکشان میزبانشان جذب می شوند و تعداد اختروش های شناخته شده کمتر از مقداری است که این نور مورد نیاز را ایجاد کنند.

این عدم تطابق از مقایسه شبیه سازی کامپیوتری شرایط گازهای بین کهکشانی با آنالیز داده های تلسکوپ فضایی هابل بدست آمده است. این شبیه سازی با داده های ما از جهان اولیه به زیبایی مطابقت دارد. یکی از محققان از دانشگاه کلورادو گفت امکان دارد که شبیه سازی ها با واقعیت منطبق نباشد که این بسیار شگفت انگیز است، زیرا هیدروژن بین کهکشانی جزء جهانی است که ما فکر می کنیم آن را به خوبی درک کرده ایم و در غیر این صورت باید نظریه ای جدید برای آن ارائه شود.

در این تصویر یک نوع ابر نواختر از نوع Ia را می بینید که نورش از میلیاردها کهکشان شناخته شده پر نورتر است. با اندازه گیری و شناخت ابر نواخترهای نوع Ia می توان به رازهای ماده تاریک و منابع نوری عجیب پی برد.

bigbang.com